Rodzic przygotowuje worek z różnymi przedmiotami charakterystycznymi dla pór roku oraz kartki formatu A4 w czterech kolorach. R. zaprasza dziecko, by włożyło rękę do worka i na podstawie samego dotyku powiedziało, jaki przedmiot trzyma w dłoni. Zamiast nazywać go od razu, może podać definicję (np. zakładamy je na nos, gdy świeci słońce – okulary przeciwsłoneczne). Po wyjęciu przedmiotu z worka umieszcza go na kartce w odpowiednim kolorze:
niebieskim – zima: czapka, szalik, rękawiczki,
zielonym – wiosna: cebulka kwiatu, nasiona w woreczku
żółtym – lato: okulary przeciwsłoneczne, czapka z daszkiem, klapek,
czerwonym – jesień: parasol, kasztany lub żołędzie, jabłko.
3. Kalejdoskop pór roku – dostrzeganie rytmu i następstwa pór roku.
Pomoce wykorzystane w zabawie Jaka to pora roku?
R. pyta o aktualną porę roku. Następnie chętne dziecko wybiera jeden z przedmiotów kojarzących się z zimą i kładzie go w wyznaczonym przez R. miejscu. R. zadaje kolejne pytanie: Jaka pora roku przychodzi po zimie? Dziecko wybiera przedmiot kojarzący się z wiosną i układa go po tym, który kojarzył się z zimą. Dzieci kontynuują rytm.
R. zwraca uwagę na stałe następstwo i cykliczność pór roku.
Następnie R. prosi dzieci, by przyjrzały się kolejności ułożenia przedmiotów i spróbowały ją zapamiętać. Dzieci zamykają oczy, a R. chowa jeden z przedmiotów. Zadaniem dzieci jest odgadnięcie, jakiego przedmiotu brakuje i do której pory roku się odnosił. Chętne dziecko proponuje inny przedmiot, którym można zastąpić ten brakujący.
4. "Przysłowie prawdę ci powie" – rozwijanie kompetencji językowych.
Napisy – nazwy miesięcy: STYCZEŃ, LUTY, MARZEC, KWIECIEŃ, MAJ, CZERWIEC, LIPIEC, SIERPIEŃ, WRZESIEŃ, PAŹDZIERNIK, LISTOPAD, GRUDZIEŃ.
R. wprowadza dzieci w zadanie, mówiąc: Kiedyś ludzie nie mogli sprawdzić prognozy pogody w telewizji ani w Internecie, ale zauważali pewne zależności między porami roku. Na przykład, jeżeli w styczniu padał deszcz, zwykle oznaczało to, że zima się wydłuży (bo śnieg będzie padał później). Aby zapamiętać te obserwacje przyrody, ludzie stworzyli rymowane przysłowia, które pomagają opisywać (przewidywać) pogodę. Czy potraficie dokończyć przysłowia i powiedzieć, co oznaczają?
R. kładzie napis STYCZEŃ (może też poprosić dzieci o próbę odnalezienia nazwy miesiąca), odczytuje nazwę miesiąca i przedstawia przysłowie, zachęcając dzieci do rymowania przez zastosowanie pauzy. Jeżeli dzieci będą miały trudności ze znalezieniem właściwego słowa,
R. podaje pierwszą sylabę lub głoskę jako podpowiedź.
Kiedy styczeń mokry trzyma, zwykle bywa długa… (zima).
Gdy dzieci odkryją rym, R. pyta je, jak rozumieją przysłowie.
Kolejne przysłowia:
Idzie luty, podkuj/ szykuj… (buty).
W marcu jak w… (garncu).
Kwiecień plecień, bo przeplata trochę zimy, trochę… (lata) lub Deszcze częste w kwietniu wróżą, że owoców będzie... (dużo).
W maju jak w... (gaju).
Grudzień ziemię grudzi i domy... (studzi).
5. Długi miesiąc czy krótki miesiąc? – określanie długości miesięcy.
R. prosi dzieci, by zamknęły w pięść lewą dłoń. N. mówi dzieciom, że licząc kostki dłoni, możemy sprawdzić, czy miesiąc jest dłuższy (ma 31 dni), czy krótszy (ma 28, 29, 30 dni). Następnie zaczyna wskazywanie. Mówiąc nazwy miesięcy, wskazuje na kostkę palca (miesiąc długi) lub przestrzeń między kostkami (miesiąc krótki):
kostka małego palca lewej dłoni – styczeń,
przestrzeń między kostkami – luty,
kostka palca serdecznego lewej dłoni – marzec,
przestrzeń między kostkami – kwiecień,
kostka palca środkowego lewej dłoni – maj,
przestrzeń między kostkami – czerwiec,
kostka palca wskazującego lewej dłoni – lipiec.
Zmiana dłoni – wskazujemy lewą dłonią na zaciśniętej prawej dłoni:
kostka palca wskazującego prawej dłoni – sierpień,
przestrzeń między kostkami – wrzesień,
kostka palca środkowego prawej dłoni – październik,
przestrzeń między kostkami – listopad,
kostka palca serdecznego prawej dłoni – grudzień.
6. Nazwy miesięcy... na nowo! – zabawa twórcza.
R. zaczyna zabawę, pytając dzieci o nazwę bieżącego miesiąca, a następnie mówi: Nazwy miesięcy powstały na podstawie tego, co się dzieje w przyrodzie, np.: styczeń to pierwszy miesiąc, który styka (łączy) stary rok i nowy rok. Kwiecień to miesiąc, w którym kwitną kwiaty. W lipcu kwitną lipy. Sierpień to miesiąc, w którym rolnicy używali sierpów do koszenia zboża. W listopadzie spadają liście z drzew, a w grudniu ziemia jest zmarznięta na grudy. A może teraz my spróbujemy nazwać miesiące na nowo?
R. zaprasza dzieci do wymyślania nowych nazw miesięcy na podstawie pytań pomocniczych:
í Jak się może nazywać ostatni miesiąc roku?
í Jak się może nazywać najgorętszy/ najzimniejszy miesiąc roku?
í Jak się może nazywać miesiąc, w którym jedziemy na wakacje?
í Jak się może nazywać miesiąc, w którym zaczyna się rok szkolny?
í Jak się może nazywać miesiąc, w którym jemy truskawki?
Pytania pomocnicze mogą tworzyć także dzieci.