2. “Wielkanocny koszyczek” - zabawa z
dzieckiem. Poznanie symboliki elementów w koszyku wielkanocnym. Budowanie
poprawnych wypowiedzi dzieci.
Wyjaśnienie przez rodzica dzieciom symboliki
potraw wielkanocnych.
Jajko - symbol nowego życia, odrodzenia
Baranek - symbol zmartwychwstałego Jezusa
Chleb - to pokarm niezbędny do życia, symbolizuje
dostatek
Sól - symbol gościnności, odstrasza zło
Kiełbasa - symbol obfitości i dostatku
Chrzan - symbol zdrowia i siły fizycznej
Ciasto - symbol naszych umiejętności, talentów
3. Zabawy
matematyczne “W wielkanocnym koszyku”- przeliczanie
jajek. Rodzic układa zadanie dla dziecka np.: Jurek włożył do koszyka tyle
jajek (rzut kostką) a Zosia dołożyła jeszcze tyle (rzut kostką). Policz ile to
razem. Zapisz liczbą. Każde dziecko liczy na swoim poziomie - w pamięci lub
przy pomocy liczmanów (sylwety jajek). Każde z dzieci wykonuje po 3 zadania
matematyczne
4. Zabawa
ruchowa “ Zajęcze skoki”. Dzieci poruszają się po
pokoju zajęczymi skokami na czworakach, dłoń oparta o podłogę, kolana w górze,
odrywają złączone stopy i doskakują do rąk. Ręce przekładają dalej
5. Zabawa
językowa “Wielkanocny koszyczek” . Dzieci układają
zagadki na temat produktów znajdujących się w koszyczku (jajko, kiełbasa,
chleb, babka)
6. Praca z
KP3.55 - rysowanie po śladzie, kolorowanie, czytanie,
przeliczanie, kreślenie cyfr
7. Praca
zL59 -
ćwiczenia w dodawaniu i odejmowaniu, ćwiczenia w logicznym myśleniu, pisanie
cyfr w liniaturze
Kochani
pamiętajcie o myciu rąk po każdej pracyi zabawie. Pozdrawiamy Was serdecznie!
– „Jajko w occie” – wypowiedzi na temat
wyglądu i cech jajka z octu i zwykłego, prześwietlanie obu jajek latarką.
– „Jajko w butelce” – obserwacja. Na
szyjkach 3 szklanych butelek z otworem nieco mniejszym od najszerszego obwodu
jajka stawiamy surowe jajko w twardej skorupce, jajko z octu i jajko ugotowane
na twardo i obrane.
R. zadaje pytanie:
Co się stanie, gdy do
butelki wrzucimy zapalone zapałki?
Dziecko stawia tezy. R. wrzuca do kolejnych butelek zapalone
zapałki, a dziecko stawia na szyjce jajko – na jednej surowe, na drugiej to z
octu. Obserwuje wynik. W butelce w wyniku spalania tlenu wytworzyło się
podciśnienie, które wciąga jajko z octu. Uwaga! Surowe jajko może się rozbić.
– „Uczymy jajko pływać” – działanie
dziecka. Potrzebne będą jajka o różnym stopniu świeżości. Dziecko ma szklankę
napełnioną wodą do 3/4 wysokości. Wkłada do niej jajko i sprawdza, jak ono
zachowuje się w wodzie.
Jajko świeże zatonie – nie ma w nim powietrza; jajko
nieświeże będzie się unosiło tuż pod powierzchnią – w środku ma dużo powietrza.
5. Zabawy ruchowe
- „Jajka do koszyka” – zabawa z elementem rzutu. Dziecko staje
ok. 2 m od kosza. Wrzuca do niego piłki. Zabawa kończy się, gdy wszyscy wrzucą
piłki.
- „W chowanego z pisanką” – zabawa integracyjna.
Dziecko zakrywa na chwilę oczy lub wychodzi z pokoju, R. w
dowolnym miejscu chowa styropianowe jajko. Dziecko maznaleźć jajko, kierując się wskazówkami co do
odległości: najdalej, daleko, blisko,
bliżej, najbliżej, jest.
Gdy odnajdzie jajko, teraz ono chowa, a R. szuka.
6.„Pisanki”
– rozmowa z dziećmi.
Dzieci ustalają temat rozmowy podczas rozwiązywania rebusu:
– nazewnictwo: pisanki – pisanie wzorów gorącym
woskiem na skorupce, barwienie, zdejmowanie wosku i ponowne nakładanie i
barwienie w innym kolorze (metoda batikowa);
kraszanki -
wydrapywanie w zabarwionej skorupce cienkich linii;
– różne sposoby wykonania w zależności od regionu;
– naturalne barwniki do jajek (łupiny cebuli, sok z buraka,
sok z czerwonej kapusty itp.)
7. ”Pisanki, kraszanki,
skarby wielkanocne” - piosenki dla dzieci
Każde dziecko ma jajko na twardo w skorupce lub wydmuszkę, dość gruby sznurek, słoje z rozpuszczonymi barwnikami do jajek lub kolorowymi tuszami
Owija ją kilka razy dość grubym sznurkiem i wkłada do słoja
z przygotowanymi barwnikami.Są to
barwniki do jajek lub rozcieńczone kolorowe tusze przygotowane wcześniej w
dużych słojach – kilka dowolnych kolorów.
9. Praca w książkach
Praca z KP3.54 –
ćwiczenia w czytaniu i liczeniu, kolorowanie według instrukcji, logiczne
myślenie.
Praca z CziP59 –
rysowanie po śladzie, kreślenie ornamentów, pisanie wyrazów po śladzie.
Praca z L.58 –
wykonywanie obliczeń i kolorowanie pisanek wg wskazówek.
Na koniec kilkapropozycji do wykorzystania przez chętnych:
* czy
wiesz, że tydzień przed Wielkanocą to …Wielki Tydzień?
3.”Bajeczka wielkanocna”– dziecko z kartką siedzi przy stole, rodzic
czyta bajeczkę i prosi by podczas słuchania starało się zapamiętać kogo budziło
słońce i w jakiej kolejności. Odpowiedź dziecko może narysować lub zapisać w
dowolny sposób.
Bajeczka wielkanocnaA. Galica
Wiosenne słońce tak długo łaskotało
promykami gałązki wierzby, aż zaspane wierzbowe Kotki zaczęły wychylać się z
pączków. - Jeszcze chwilkę – mruczały wierzbowe
Kotki – daj nam jeszcze pospać, dlaczego musimy wstawać? A słońce suszyło im futerka, czesało
grzywki i mówiło: - Tak to już jest, że wy musicie być
pierwsze, bo za parę dni Wielkanoc, a ja mam jeszcze tyle roboty. Gdy na gałęziach siedziało już całe stadko
puszystych Kotków, Słońce powędrowało dalej. Postukało złotym palcem w skorupkę
jajka – puk-puk i przygrzewało mocno. - Stuk-stuk – zastukało coś w środku jajka
i po chwili z pękniętej skorupki wygramolił się malutki, żółty Kurczaczek. Słońce wysuszyło mu piórka, na głowie
uczesało mały czubek i przewiązało czerwoną kokardką. - Najwyższy czas – powiedziało – to dopiero
byłoby wstyd, gdyby Kurczątko nie zdążyło na Wielkanoc. Teraz Słońce zaczęło rozglądać się dookoła
po łące, przeczesywało promykami świeżą trawę, aż w bruździe pod lasem znalazło
śpiącego Zajączka. Złapało go za uszy i wyciągnęło na łąkę. - Już czas, Wielkanoc za pasem –
odpowiedziało Słońce – a co to by były za święta bez wielkanocnego Zajączka?
Popilnuj Kurczaczka, jest jeszcze bardzo malutki, a ja pójdę obudzić jeszcze
kogoś. - Kogo? Kogo? – dopytywał się Zajączek,
kicając po łące. - Kogo? Kogo? – popiskiwało Kurczątko,
starając się nie zgubić w trawie. - Kogo? Kogo? – szumiały rozbudzone
wierzbowe Kotki. A Słońce wędrowało po niebie i rozglądało
się dokoła, aż zanurzyło złote ręce w stogu siana i zaczęło z kimś rozmawiać. - Wstawaj śpioszku – mówiło – baś, baś, już
czas, baś, baś. A to „coś” odpowiedziało mu głosem
dzwoneczka : dzeń-dzeń, dzeń-dzeń. Zajączek z Kurczątkiem wyciągali z
ciekawości szyje, a wierzbowe Kotki pierwsze zobaczyły, że to „coś” ma śliczny
biały kożuszek i jest bardzo małe. - Co to? Co to? – pytał Zajączek. - Dlaczego tak dzwoni? – piszczał
Kurczaczek. I wtedy Słońce przyprowadziło do nich
małego Baranka ze złotym dzwonkiem na szyi. - To już święta, święta, święta – szumiały
wierzbowe Kotki, a Słońce głaskało wszystkich promykami, nucąc taką piosenkę:
W
Wielkanocny poranek
Dzwoni dzwonkiem Baranek,
A Kurczątko z Zającem
Podskakują na łące.
Wielkanocne Kotki,
Robiąc miny słodkie,
Już wyjrzały z pączka,
Siedzą na gałązkach.
Kiedy będzie Wielkanoc
Wierzbę pytają.
Rozmowa na
temat wielkanocnych zwyczajów i doświadczeń dzieci: · Jak
przygotowujemy się do świąt Wielkanocnych? (porządki przedświąteczne, wysyłanie
kartek świątecznych, święcenie palmy wielkanocnej) · Jakie znasz tradycje świąt Wielkanocnych?
(święcenie koszyka, robienie pisanek, biały obrus, wielkanocne śniadanie, śmigus-dyngus). Jeżeli dzieci będą miały trudność z
podaniem zwyczajów świątecznych, to rodzic pomaga zagadkami.
zagadki
· Wysyłamy je tym, z którymi nie możemy byś w
święta, a których darzymy szczególną miłością i sympatią, życząc zdrowych,
pogodnych świąt.(kartki świąteczne) · Świecimy
je na tydzień przed Wielkanocą. Są barwne, kolorowe zrobione z gałązek wierzby,
bazi lub sztucznych kwiatów.(palma wielkanocna) · Przeważnie
jest biały i na stole leży . Kładą na nim sztućce, stawiają talerze (obrus) · Jak
się nazywa jajko malowane co na Wielkanoc się przydaje. (pisanka) · Żółciutkie
kuleczki za kurką się toczą. Kryją się pod skrzydła, gdy wroga zobaczą(kurczątka)Upleciony ze słomy, wikliny, chętnie nosi owoce, jarzyny. Grzyby też z
lasu przyniesie oraz pisanki i baranka poniesie czasem. (koszyk) · Ma
długie uszy futerko puszyste. Ze smakiem chrupie marchewkę i sałaty listek.
(zając)
4. Praca z KP3.52 - 53– odczytywanie
rytmu, czytanie wyrazów, wycinanie.
Uzupełnianie ilustracji i wypowiedzi na jej temat, ćwiczenie
spostrzegawczości.
Praca z CziP58 – analiza i synteza
głoskowa wyrazów, wypełnianie diagramu, kreślenie liter.
5. „Wielkanocna zabawa”–
potrzebna będzie wesoła muzyka.
Z czym kojarzą się wam święta Wielkanocne?
(zajączki, baranki, kurczaczki, pisanki).
Włączcie
proszęmuzykę i poproście dzieci, żeby
poruszały się do niej w określony sposób. Będzie on zależał od słowa , które
rodzic wypowie po głosce, np.
b-a-r-a-n-k-i.
Słowa mają przypisane zachowania: zajączki - kicają,
baranki – kłaniają się, kurczaczki – machają skrzydełkami
(rękami ugiętymi w łokciach), a pisanki – obracają się.
6. „Łączka dla
zajączka”– działanie dziecka.
Dziecko napełnia kubek po jogurcie ziemią lub watą, obficie
podlewa i gęsto wysiewa ziarna owsa lub rzeżuchy. Ustawia w ciepłym miejscu.
7. „Niespodzianki w koszyku” – zabawa
sensoryczna, rozmowa na temat symboliki Wielkanocy.
Przed dzieckiem stoi przykryty koszyk, w którym są różne
przedmioty: palma wielkanocna, jajko, baraneki 2 lub 3 dowolne rzeczy niezwiązane z Wielkanocą, np. lalka, samochód.
Dziecko sięga do koszyka i bez wyjmowania stara się określić, co to za
przedmiot.
R. wyjaśnia znaczenie każdego z symboli świąt: jajko – nowe życie, odrodzenie; baranek –
symbol Jezusa Chrystusa, jego ofiary; palma – pamiątka wjazdu Jezusa do
Jerozolimy.
8. „Świąteczne kartki” – praca plastyczna.
Czy jest ktoś, może ulubiona ciocia,
dziadek, babcia, z kim bardzo chciałbyśbyć w święta, ale nie będzie to możliwe, bo np. wyjechał gdzieś daleko,
bo pandemia? Co można zrobić, by sprawić mu świąteczną radość? Jeśli
dziecko nie wpadnie na pomysł wysyłania życzeń, R. mu to sugeruje. Rozmowa
toczy się wokół różnych sposobów wysyłania życzeń. R. proponuje, by zrobić
świąteczne kartki, które można podarować lub wysłać albo komuś bliskiemu.
Zachęcamy do wykonania kartek. Może zainspirują Cię zdjęcia lubwymyślisz
Dziecko wspólnie z R. układają tekst życzeń do wklejenia na
świąteczną kartkę. R. zapisuje tekst ręcznie – krótki i prosty. Dziecko zdolne
przepisuje pod nadzorem R. tekst na komputerze i drukują lub ręcznie. Podpisuje
się samodzielnie.
Zachęcamy Was do spacerowania i obserwacji środowiska
przyrodniczego, zwracania uwagi na zmiany, pojawiające się rośliny, kwiaty w
ogródkach. Pozdrawiamy:)
2. „Zupa nic”– rozmowa o tradycji na podstawie
opowiadania.
Zupa nic
Joanna M. Chmielewska
– Cześć. Ale u was ładnie pachnie – powiedziała Gabi, gdy
tylko Zuzia otworzyła jej drzwi.
– Anka wraca z wycieczki i będzie zupa nic – wyjaśniła
Zuzka.
– Twoja siostra nie lubi zup? – spytała Gabrysia, kiedy już
siedziały na poduchach w pokoju Zuzi i chrupały orzeszki.
– Lubi.
– To dlaczego nie będzie zupy?
– Jak to nie będzie? – zdziwiła się Zuzka. – Przecież mama
właśnie gotuje.
– Ale mówiłaś, że będzie zupa nic, czyli nie będzie zupy.
– Będzie. Mama gotuje zupę nic. Dlatego tak pachnie wanilią.
Gabrysia nie wiedziała, czy Zuzka mówi prawdę, czy żartuje.
Nigdy nie słyszała o zupie nic. Zupa z wanilią? Waniliowe mogą być lody,
ciasto, deser, ale zupa?
– Nigdy nie jadłaś zupy nic? – spytała zaskoczona Zuzia.
– Nie. Naprawdę jest taka zupa?
– No pewnie. Mniam... Wszyscy ją lubimy: ja, mama, Anka, a
najbardziej tata.
Gabi przełknęła ślinę. Gdyby tak mama Zuzi dała jej
spróbować trochę tej niezwykłej zupy, chociaż jedną łyżkę...
– Kiedy tata pracował za granicą, mówił, że najbardziej
tęskni za rodziną i za zupą nic – opowiadała Zuzia. – I jak przyjechał na
Wielkanoc, to mama zrobiła bigos, sałatkę, jajka w majonezie, sernik, a
specjalnie dla taty ugotowała jeszcze zupę nic. Tacie tak smakowała ta zupa, że
ciągle sobie dolewał i dolewał. Potem już zawsze kiedy przyjeżdżał, mama ją
gotowała. A jak mama wracała z sanatorium, Anka z tatą też postanowili na
powitanie zrobić zupę nic. Pierwszy raz w życiu ją gotowali. Mleko im się
przypaliło, zalało całą kuchenkę, musieli je wylać, wyczyścić wszystko i
gotować od początku. Mamy zupa jest lepsza, ale tamtą też dało się zjeść. A
mama jak się ucieszyła! Tylko dziwiła się trochę, skąd ten zapach spalenizny w
domu. I teraz zawsze jak ktoś z nas wraca z wyjazdu do domu, to na powitanie jest
zupa nic. No i oczywiście na Wielkanoc też. To taka nasza rodzinna tradycja.
– A nasza rodzinna tradycja wielkanocna to żurek z jajkiem i
białą kiełbasą. Bo u mamy w domu jadło się żurek z kiełbasą, a u taty z
jajkiem, więc teraz robimy i z jajkiem, i z kiełbasą, żeby każdy miał to, co
lubi.
– Gabi uśmiechnęła
się na to wspomnienie i aż przełknęła ślinę.
– A ta zupa nic jest słodka? – zapytała po chwili
zaciekawiona.
– Słodka. Chciałabyś spróbować?
– No pewnie.
– To chodź! – Zuzka pociągnęła koleżankę za rękę do kuchni.
– Mamo, bo Gabi nigdy nie jadła zupy nic. Dasz jej trochę?
Mama się uśmiechnęła.
– Dam, tylko niech ostygnie. Ty pewnie też byś chciała?
Zuzka pokiwała głową.
– Jakby ciebie nie było, musiałabym czekać ze zjedzeniem
zupy na Ankę, a to jeszcze parę godzin – szepnęła Gabrysi na ucho.Zupa nic była
zimna, słodka i pachniała świętami. Smakowała jak roztopione waniliowe lody. A
pływające w niej delikatne chmurki z piany przypominały Gabrysi te, które
widziała za oknami samolotu, kiedy wracała z wakacji do domu.Po wysłuchaniu
opowiadania dzieci wymieniają bohaterów i opowiadają kolejne zdarzenia.
R. zadaje pytania:
Co było tradycją w domu Zuzi? Czym waszym zdaniem jest
tradycja? Podajcie przykłady tradycji. Jakie tradycje pielęgnujecie w swoich
domach? Jakie znacie tradycje związane z naszym regionem/miastem? Czy w naszej
grupie jest coś, co może być tradycją? (codzienna powitanka, wspólne robienie
laurki dla solenizanta, jubilata itp.). Czy tradycje należy przekazywać dalej?
Czy można tworzyć nowe tradycje i w jaki sposób?
3.Praca z KP3.48–49 – wypowiedzi na temat
ilustracji, budowanie krótkiej wypowiedzi na podstawie swojej wiedzy,
odszukiwanie elementów i kolorowanie według wzoru.
4.Zestaw ćwiczeń gimnastycznych.
– „Świąteczne porządki” – slalom. Dzieckopokonuje slalomem odległość od linii
startu do drzwi, tocząc piłkę za pomocą szczotki do
zamiatania, a następnie wraca po linii prostej. Na trasie są 3 krzesła
ustawione w odległości ok. 1–1,5 m od siebie.
– „Biegz pisanką” –
zabawa bieżna. Dziecko biegnie z
koszykiem, w którym znajduje się balon lub piłka. Dobiega do krzesła, okrąża je
i wraca.
– „Do koszyczka” – ćwiczenie dużych grup mięśni. Dziecko
stoi. Przed nim leżą w szeregu 4jabłka w
odległości ok. 1,5 m jeden od drugiego. Biegnąc zbiera jabłka i wraca na linię
startu.
– „Zawody baranków” – zabawa na czworakach. W tej
konkurencji zawodnik na czworakachtoczy
przed sobą głową piłkę do krzesła i z powrotem. Krzesło stoi w odległości4–5 m od linii startu/mety.
– „Zajęcze wyścigi” – zabawa skoczna. Dziecko jak
wielkanocne zajączki skacze obunóżdo
drzwi i z powrotem.
– „Jajko” – zabawa zręcznościowa. Zawodnik biegnie niosąc
styropianowe jajko na łyżce.
– „Głodne kurczę” – rzuty do celu. Dzieckorzuca piłką do miskilubobręczy hula-hoop ułożonej w odległości ok. 3 m od linii rzutów.
– „Taniec radości” – ruch twórczy. Dziecko porusza się przy
wesołej muzyce.
5.Praca z KP3.50 – czytanie wyrazów, wycinanie,
budowanie wypowiedzi na temat tradycji wielkanocnych regionalnych i
ogólnopolskich
6. „Jajko” – masażyk.
Dziecko siedzi, rodzic rysujepo jego plecach. Dziecko i R. mówią wierszyk
i wykonują takie same ruchy. Zabawę powtarzamy kilka razy.
Jajko
Beata Gawrońska
Idzie jajko pod górę,Kroczą palcami po plecachz dołu
do góry.
Zawadziło o chmurę.Delikatnie łapią opuszkami palców jego uszy.
Na dół się stoczyło,Po obu stronach pleców rysują pętelki z góry na dół.
Całe się rozbiło.Obiema rękami rysują koła na dole pleców.
7.„Owal” – zapoznanie z kształtem.
Dziecko rozwiązuje zagadkę obrazkowo-słuchową. R. wskazuje
kolejno: okno, wodę, mapę, klucz i prosi , aby z pierwszych głosek utworzyło
wyraz. Prosi, by dziecko odszukało w domu wszystkie owale. Sprawdza palcem
kształt, opowiada o nim. Mówi, w czym jest podobny, a czym różni się od innych
figur.
8.Praca z KP3.51 – rysowanie po śladzie i w
odbiciu lustrzanym, czytanie, wskazywanie elementów związanych z Wielkanocą.
9.
Na koniec proponujemy piosenkę. Słuchaj i śpiewaj wielkanocną piosenkę