30.10.2020
Temat: Tradycje naszego regionu
1.,,Gimnastyka dla Misia” – uważne słuchanie, poprawne wykonywanie poleceń związanych z czynnościami ruchowymi
2. „Piękna nasza Polska cała”. R. prezentuje zdjęcia przedstawiające stroje z rożnych regionów Polski (krakowski, kurpiowski, łowicki, kaszubski, śląski, itp.). Dziecko obserwuje, wypowiada się na temat podobieństw i różnic w strojach (paski, kratki, chusty, kwiaty, trzewiki itp.).
3.„Stroje regionalne” – zapoznanie z wyglądem stroju wielkopolskiego.
4. „Moja Maryneczka” –obserwacje i nauka prostego tańca wielkopolskiego.
5. „Ciuciubabka” – zabawa tradycyjna.
Dziecko stoi na środku pokoju z opaską na oczach. Obraca się dookoła własnej osi, a R. i inni członkowie rodziny mówią tradycyjną rymowankę:
– Ciuciubabko, na czym stoisz?
– Na beczce!
– A co w tej beczce?
– Kapusta i kwas!
– Ciuciubabko, łap nas!
Ciuciubabka stara się złapać jedną osobę. Jeżeli jej się uda, rozpoznaje, kto to. Wtedy następuje zamiana rol.
6. „Paski, kwiatki i krateczki, czyli strój z naszego regionu” – praca plastyczna. Dziecko rysuje kontur postaci. Ozdabia strój za pomocą dowolnej techniki (wyklejanie materiałem, plasteliną, papierem kolorowym). Dokleja elementy dekoracyjne (cekiny, koraliki, wstążki).
7. „Kasztany i żołędzie” – zabawa matematyczna.( można wykorzystać inne liczmany, np. guziki, fasolki, kamyki) Porównywanie liczebności zbiorów. Rozwijanie myślenia operacyjnego – ustalanie stałości liczby elementów w zbiorze w zakresie 7. R. wykłada 7 kasztanów i 7 żołędzi. Ustawia je w rożnych pozycjach: w rozsypce, ułożone piętrowo jedne na drugich. Dziecko określa, gdzie jest więcej, a gdzie mniej, sprawdza przez przeliczenie, ustawienie w pary, ustawienie w rzędy (pociągi). Dziecko powinno samodzielnie wyciągnąć wniosek.
8 „Ułóż sam” – układanie rytów. R. rozpoczyna układanie rytmu – dziecko po kolei dokłada jeden element, tak aby zachować rytm: kasztan – żołądź; kasztan – kasztan – żołądź, itp.
9. „Zabawy z powietrzem” – przeprowadzenie doświadczeń.
– „Co jest w środku?” – R. rozdaje dziecku cienkie worki na śmieci. Dziecko określa, co jest w środku worka. Następnie nabiera do worka powietrza i przytrzymuje jego koniec, tworząc balon. Dziecko określa, co jest teraz w worku. Czy można powiedzieć, że worek jest pusty?
Czy można go zgnieść?
– „Co jest w butelce?” – R. rozdaje dziecku małą plastikową butelkę. Dziecko określa, co jest w środku. Następnie zakręca, próbuje ją zgnieść. To samo zadanie wykonuje z odkręconą butelką. Dziecko odpowiada na pytanie: Dlaczego nie udało się zgnieść zakręconej butelki?
– „Czy powietrze można zobaczyć?” – R. stawia przed dzieckiem miskę z wodą. Dziecko trzyma w dłoni plastikową butelkę, określa, co jest w środku. Po pierwszym doświadczeniu powinno wiedzieć, że w środku butelki jest powietrze. R. zadaje pytanie: Jak można zobaczyć powietrze, które znajduje się w butelce? Dziecko samodzielnie wykonuje doświadczenie: zanurza pustą butelkę w misce wody i obserwuje powietrze wydostające się w formie bąbelków.
10.„Ułóż wyraz” – ćwiczenia w czytaniu sylabowym dla dziecka zdolnego. Dziecko otrzymuje sylaby: ma, mo, mi, ta, to, ti, la, lo, li. Sylaby mogą być napisane lub wycięte z gazety i naklejone na plastikowych nakrętkach lub karteczkach, powinny się powtarzać. Dziecko stara się ułożyć z nich kilka wyrazów, np. mama, mamo, tata, tato, lato, tama, mila, lata, mata, limo, lala.
11.„Spacer na cmentarz”- z pewnością wybierzesz się z rodzicami na spacer na cmentarz. Postaraj się samodzielnie ubrać i rozebrać. Pamiętaj o zachowaniu dystansu i maseczce. A po powrocie o starannym myciu rąk.
Miłego weekendu :)
Religia
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
2 listopada obchodzimy wspomnienie wszystkich
wiernych zmarłych – Dzień Zaduszny.
Tego dnia w sposób szczególny modlimy się za
wszystkich zmarłych z naszych rodzin.
Idziemy na cmentarz, aby zapalić znicze i postawić
kwiaty. Wspominamy tych, którzy odeszli.
Prosimy dobrego Boga,
aby przyjął do swego Królestwa tych, którzy umarli.
Modlimy się słowami: „Dobry Jezu, a nasz Panie, daj im wieczne
spoczywanie.”
Nasi
bliscy zmarli, choć są już na tamtym świecie u Pana Boga, nadal
o nas pamiętają i obdarzają miłością. Proszą za nami Boga i pomagają nam.
Naszym wyrazem miłości do tych, którzy odeszli jest modlitwa.
Pamiętajmy
o modlitwie za zmarłych, jest im bardzo potrzebna.
„Wieczny odpoczynek racz im dać
Panie,
a światłość wiekuista niechaj im świeci.”
Niech Was Pan
błogosławi i strzeże
Małgorzata
Grabska - Kokosz