Data: 13.12.2021 r. (poniedziałek)
Temat kompleksowy: O czym w święta każdy z nas pamięta?
Temat dnia: Przygotowania do świąt.
1. Lista zakupów – zabawa orientacyjno-porządkowa.
Dzieci poruszają się swobodnie w takt muzyki. Na przerwę w muzyce R. podaje jeden przedmiot ze świątecznej listy zakupów, który dzieci pokazują ruchem, np.:
- choinka: dzieci stają w rozkroku, z wyprostowanymi rękami złożonymi nad głową,
- gwiazda na choinkę: dzieci stają w rozkroku, z rękami rozłożonymi na boki,
- prezenty: dzieci siadają ze zgiętymi nogami, z kolanami pod brodą, rękami obejmują nogi,
- bombki: dzieci rysują dłońmi w powietrzu bardzo duży okrąg.
2. Ćwiczenia poranne – zestaw nr 15.
• Święta tuż-tuż – zabawa orientacyjno-porządkowa.
Dzieci poruszają się w różnych kierunkach, w rytmie wystukiwanym na dowolnym instrumencie, dostępnym w domu. Podczas przerwy w grze zatrzymują się, zwracają twarzami do R., klaszczą w ręce i wyraźnie powtarzają rymowankę: Święta się zbliżają, czas ten cieszy nas. W każdym domu radość i prezentów blask. (Podczas powtórzeń zabawy dzieci mogą klaskać nad głowami lub nad podłogą, w przysiadzie).
• Odśnieżamy teren przed domem – ćwiczenie dużych grup mięśniowych. Dzieci, w skłonie do przodu, naśladują nabieranie śniegu na łopatę i odrzucanie go do tyłu.
• Ubieramy choinkę – ćwiczenie mięśni brzucha i ramion.
Dzieci wykonują skłon – naśladując wyciąganie bombek z pudełka, wspinają się na palce – naśladując zawieszanie bombek na gałązkach choinki.
• Zamiatamy potłuczone bombki – ćwiczenie tułowia.
Dzieci maszerują do przodu, wykonują skręty tułowia i ruchy ramionami, naśladując zamiatanie.
• Ozdoba choinkowa – ćwiczenie równowagi.
Dzieci naśladują ozdobę choinkową poruszaną wiatrem. Stają na jednej nodze, drugą opierają z przodu na kolanie, ręce mają złączone nad głowami. Powoli opuszczają najpierw prawą, później lewą rękę, łączą obie ręce, wracając do pozycji wyjściowej.
• Choinka – zabawa uspokajająca.
Dzieci maszerują dookoła np. dywanu. Po rytmicznym wypowiedzeniu słów: Choinka zielona, pięknie przystrojona. W ten świąteczny czas – zatrzymują się, wchodzą do środka koła małymi krokami, unoszą ręce w górę, wykonują klaśnięcie nad głową. Ona cieszy nas – poruszają się drobnymi krokami do tyłu. Na zakończenie wykonują podskok.
3. Sąsiedzi liczb – zabawa matematyczna.
Kartoniki z liczbami od 1 do 7,
R. układa z kart rytm: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, dzieci układają liczmany np. guziki, cukierki tyle ile wskazuje liczba.
Następnie R. zasłania na tablicy wszystkie liczby oprócz 5 i pyta, z jakimi liczbami sąsiaduje liczba 5.
Potem następuje zmiana zasłoniętej liczby. R. pyta:
- Z jakimi liczbami sąsiadują liczby, np.: 1, 0, 7?
4. Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej Wigilia.
R. pyta:
- Jaka porę roku widzisz za oknem? zimę Chociaż kalendarzowa zima rozpocznie się 22 grudnia, to już ją obserwujemy w pogodzie.
- Po czym to poznałeś?
- Opisz, co widzisz za oknem?
- Jakie kolory przeważają?
- Jakie święta obchodzimy zimą?
- Czy widzisz za oknem, jakieś elementy, które kojarzą się z Bożym Narodzeniem? np. ozdoby świąteczne
- Co jeszcze kojarzy ci się z zimą?
Praca z kartą pracy, cz. 2, s. 42–43.
R. odczytuje pytanie tygodnia: O czym w święta każdy z nas pamięta? Dzieci starają się na nie odpowiedzieć, patrząc na obrazek.
Wykonują polecenia zawarte na karcie pracy.
Polecenia:
- Obejrzyj obrazek. Opowiedz, co się na nim dzieje.
- Jak dzieci obchodzą święta Bożego Narodzenia?
- Czy wszyscy spędzają święta tak samo?
- Czy masz już plany na te święta?
- Narysuj w pustej chmurce, co będziesz robił w święta.
Zbliżały się święta Bożego Narodzenia. Od tygodnia wszyscy domownicy byli bardzo zajęci. W kuchni pachniały kapusta z grzybami, makowiec, sernik z brzoskwiniami i wiele innych przysmaków. Mama upiekła pierniczki i w niektórych zrobiła dziurki, żeby możne je było zawiesić na świątecznym drzewku obok bombek, gwiazdeczek i anielskich włosów.
– Najwyższy czas ubrać choinkę – powiedziała mama.
Tata wsadził jodłę do wielkiej donicy z ziemią, tak żeby można było ją podlewać. Dzięki temu mogła stać dłużej, a jej igiełki były zielone i pachnące. Potem oplótł jodełkę sznurem kolorowych lampek i sprawdził, czy żadna nie jest przepalona.
– Wszystkie świecą! Reszta należy do was – stwierdził tata, przynosząc dzieciom pudełka z bombkami i innymi ozdobami. Rodzeństwo z radością rozpoczęło ubieranie choinki, bo to było ich ulubioną rodzinną tradycją.
– Ciekawe dlaczego świątecznym drzewkiem jest zawsze jodła albo świerk? – zastanawiała się głośno Lena. – Może dlatego, żeby w domu pachniało lasem? Jak myślicie? I dlaczego na stole musi być zawsze dwanaście potraw, a nie na przykład sześć? Przecież nie damy rady wszystkiego spróbować.
– Mhm... – mruknął Antek.
Pozostali nic nie odpowiedzieli, bo każdy był zajęty swoimi własnymi sprawami. Janek cały czas zastanawiał się nad tym, czy noszenie toreb z zakupami sprawiło, że urosły mu mięśnie.
Jak na prawdziwego sportowca przystało, już tydzień wcześniej postanowił pobić światowy rekord szybkości w… robieniu przedświątecznych porządków: pomógł tacie umyć okna, odkurzył dywan w salonie i poukładał swoje ubrania w szafie. Od dawna trenował koszykówkę i zależało mu na dobrej sprawności, więc co chwilę podskakiwał, żeby zawiesić ozdoby na najwyższych gałązkach.
– Łap! – krzyknął Janek do brata i udał, że rzuca do niego bombkę. Antek jednak nie dał się nabrać, tylko spokojnie nawlekał pierniczki na nitki. W przeciwieństwie do Janka, martwił się, czy wybrane przez niego prezenty zadowolą najbliższych. Czy tata ucieszy się z nowej książki o kosmosie? Czy mamie spodoba się namalowany przez Antka obrazek? Czy rodzeństwo zainteresuje się kupioną przez niego grą o nazwie „Mądra flądra”? I co ważnego powinien powiedzieć, kiedy będzie składał świąteczne życzenia?
Niespodziewanie Urwis, jamnik, który uwielbiał się bawić, chwycił zębami największą gwiazdę i próbował rozerwać ją na kawałki.
– Oddaj, to nie jest kość! – powiedziała Lena i odebrała psu zdobycz. Rozbrykany Urwis potrącił ogonem najniższą gałązkę i zbił wielką srebrzystą bombkę.
– Tak nie wolno! – powiedziała Lena. – Może porozmawiamy o tym w czasie wigilii? Co ty na to, Urwisku? Podobno zwierzęta mówią wtedy ludzkim głosem.
– Strasznie hałasujecie – stwierdził ze smutkiem Antek, bo właśnie pokruszyły mu się dwa pierniczki.
W tej samej chwili do pokoju weszła Ola. Położyła na stole świąteczny obrus, a pod nim sianko. Uśmiechnęła się do wszystkich.
– Wiecie, o czym teraz pomyślałam? O tym jak, miło być z wami i jakie to szczęście, że możemy te święta spędzić razem. Mama, tata i my. Dzieci spojrzały na siostrę. Po jej słowach wszyscy poczuli spokój i radość. Choinka była już pięknie ubrana i migotała, jakby nosiła na sobie sukienkę uszytą z promieni słońca. Za oknem padał śnieg, który otulił bielą drzewa i ulice, a w domu pachniało lasem i pysznym jedzeniem.
– Kto mi pomoże nakryć do stołu? – zapytała Ola.
– Wszyscy! – odpowiedziało rodzeństwo. – Przecież to nasze wspólne święta.
Rozmowa na temat opowiadania.
R. zadaje dzieciom pytania:
- W jaki sposób bohaterowie opowiadania przygotowywali się do świąt Bożego Narodzenia?
- Co było dla nich najważniejsze w tych przygotowaniach?
- Na co zwróciła uwagę Ola?
- Jak wy przygotowujecie się do świąt?
- Co lubicie najbardziej w tych przygotowaniach?
5. Przedświąteczne porządki – zabawa ruchowa.
Dzieci ilustrują ruchem opowiadanie
Rodzic mówi:
Pora na przedświąteczne porządki. Zacznijmy od starcia kurzy na górze szafy (dzieci stają na palcach, sięgają jak najwyżej ręką) oraz pod łóżkiem (dzieci kładą się na brzuchu i wykonują ruch ręką). Zamiatamy podłogę (dzieci poruszają się krokiem dostawnym, wykonują gesty przypominające zamiatanie). Zmywamy podłogę mopem (dzieci poruszają rękami do przodu i do tyłu). Teraz myjemy okna (dzieci wykonują naprzemienne, zamaszyste ruchy rękami) i przypinamy zasłony (wszystkie palce kolejno dotykają kciuka). Na koniec pora na przedświąteczne zakupy z rodzicami. Ojej! Nasze torby są bardzo ciężkie (dzieci idą, tupiąc nogami). Należy nam się chwila relaksu (dzieci kładą się i zamykają oczy).
6. Odkrywanie litery b, B: małej i wielkiej, drukowanej i pisanej.
Wyodrębnianie wyrazu podstawowego balon.
- Analiza i synteza słuchowa słowa balon.
Dzieci dzielą słowo balon na sylaby (klaszcząc) i na głoski (jedna głoska to jeden wyprostowany palec). Liczą sylaby i głoski w słowie balon. Wymieniają inne słowa, w których głoska b jest na początku, np. bukiet, bułka, bilet, Beata itd. , na końcu, np. dąb, dziób, ząb itd. oraz w środku, np. babcia, Kuba, robak itd.
- Budowanie schematu słowa balon.
Białe kartoniki.
Dzieci układają tyle kartoników, ile sylab słyszą w słowie balon. Rozsuwają kartoniki, wymawiając głośno sylaby. Następnie układają tyle kartoników, z ilu głosek składa się słowo, wymawiają głośno głoski, dotykając kartoników.
- Budowanie schematu słowa Bolek.
Białe kartoniki.
Dzieci dzielą słowo Bolek na sylaby, a potem na głoski. Układają z kartoników schemat imienia.
- Określanie rodzaju głoski b.
Dzieci wymawiają głoskę b – długo i krótko.
Głoska b jest spółgłoską i oznaczamy ją kolorem niebieskim.
-Budowanie modeli słów balon, Bolek.
Kartoniki: czerwone, niebieskie.
Dzieci głośno dzielą słowa balon, Bolek na głoski.
Pod schematami słów zaznaczają miejsca głoski b niebieskimi kartonikami. Czerwonymi kartonikami zaznaczają miejsca samogłosek w słowach balon, Bolek. Pozostałe miejsca zaznaczają na niebiesko. To spółgłoski. Porównują liczbę samogłosek i liczbę spółgłosek w podanych słowach.
- Odkrywanie litery b, B.
Kartoniki z literami b, B.
R. pokazuje kartoniki z literami b, B. Dzieci omawiają ich wygląd. Umieszczają litery w odpowiednich miejscach pod modelami słów balon, Bolek. Dzieci przypominają, kiedy używamy wielkiej litery.
- Uzupełnianie wyrazów wcześniej poznanymi literami.
Kartoniki z literami: a, l, o, e, k.
Dzieci umieszczają pod modelami słów kartoniki z odpowiednimi literami. Odczytują wyrazy balon, Bolek.
b a l o n
B o l e k
7. Praca z kartą pracy:
cz. 2, s. 44
Polecenia:
- Pokoloruj rysunki, których nazwy zawierają głoskę b.
- Podziel nazwy zdjęć na głoski. Pokoloruj na niebiesko okienka – miejsca występowania głoski b.
- Przeczytaj.
- Podkreśl na niebiesko litery b, B w wyrazach.
- Pisz litery b, B po śladach.
Karty pracy, cz. 2, s. 45.
Polecenia:
- Obejrzyj ilustrację.
- Przeczytaj tekst.
8. Dokończ sylaby – zabawa językowa.
Kartoniki z sylabami: BA, BO, BI, BE.
R. rozkłada kartoniki na dywanie. Dziecko odkrywa kartonik i podaje słowo, które zaczyna się na tę sylabę. Jeżeli dziecko nie potrafi przypomnieć sobie słowa, czyta sylabę,
np.: BO, a rodzic kończy: ...cian. Dziecko łączy sylaby w słowa.
Przykładowe słowa: BA: balon, bateria, babunia, baton, banan, baza; BO: bocian, bobas, borówki, boczek, Bolek, bohater; BI: bilet, bibuła, biblioteka, bingo; BE: beczka, bekon, beton, berek, beret
9. Choinka – praca plastyczna, malowanie farbami plakatowymi.
Namalujcie proszę farbami choinkę, jak wyschnie farba możecie ozdobić cekinami, kolorowymi elementami z papieru, np. gwiazdki, śnieżynki z dziurkacza. Powodzenia!
10. "Na strunach igieł" - słuchanie piosenki
Rozmowa nt. treści piosenki. Odpowiedz na pytania:
O czym jest piosenka? o choince
Co choinka ma założyć? śnieżny kożuszek, barwny łańcuszek, śnieżne koronki
Co ma choinka przypiąć? jabłuszka, świeczki i bombki
Na czym ma zagrać choinka? na strunach igieł i szklanych dzwonkach
Czy piosenka jest szybka czy wolna?
Co to może być za rodzaj piosenki, jeżeli śpiewamy: lu-li, lu-li, lu-li la? kołysanka
Chętne dzieci zachęcamy do nauki piosenki
Pamiętajcie o stosowaniu zwrotów grzecznościowych oraz higienie rąk.
W dowolnym momencie dnia wybierzcie z rodzicami buźkę określającą Wasz nastrój.
Bardzo prosimy, aby dzieci we wtorek przyniosły stroje,
bo jak nic nam nie przeszkodzi, to w środę
będziemy nagrywać występ.
Jeżeli ktoś ma lampkę z klipsem, klamrą
(taką którą można przyczepić do mebli),
to chętnie pożyczymy na czas występu :)
Mamy nadzieję, że wszystkie dzieci zdrowe i wrócą
w komplecie :). Serdecznie pozdrawiamy!!!
Pani Justyna i Grażyna
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz